Bıkmış sahte sevenden, düşünmüş bir imtihan,
Merak etmiş bir veli, can içinde kimdir can?
Elma, armut, ayvayı, doldurarak çuvala
Demişki; ”bunlar ile son vereyim mavala”
Toplanmışlar kapıda, güya onu sevenler,
Halka olup oturmuş, onu çokça övenler.
Veli; armut elmayı, alıp alıp savurmuş
Denk geldiği insanı, sırtı üstü devirmiş.
Şaşırıp sahte dostlar, başlamışlar kaçmaya,
Taş yiyoruz sanarak, yeltenmişler uçmaya.
Kısa müddet içinde, kimsecikler kalmamış,
Atılanlar ne diye, merak eden olmamış.
Dostun meyve atması, taciz(!) olmuş zahirde,
Hikmetten bihaberler, kaybolmuşlar ahirde.
Gülmüş veli bu işe, şükreylemiş Allaha,
Sahte dost ve ahbaptan, ermiş artık felaha.
Şimdi çoktur bu baptan, sahte muhip ve dostluk!
İçlerinde bulunmaz, zerre ihlâs ve haslık.
Birçokları gözetir, türlü rüşvet ve çıkar!
Vermez isen bir rüşvet, dostluğu çabuk yıkar.
Eleştiri istemez, alkış ister her gafa(!)
Demek ki böyle anlar, dostluğu çağdaş(!) kafa.
Gül atsanda sevinmez, hep taş attın zanneder(!)
Ne kadarda anlatsan, sana su-i zan eder!
Rabbim böyle dostları, dost başına vermesin!
Ahmak, cahil dostlarla, has kulları yormasın.
Ahmak dost, düşman kadar, zarar verir insana!
Rabbim zeki dost versin, şu dünyada hep bana!
Binler gabi, dostlara, bir akili değişmem!
Gabinin çeşmesinden, ölsem bile su içmem!
Dünya, ukba istemem, cahil dost ve komşuyu!
Akili muhip kılsın, yaradan ömür boyu!
05.10.2007.İzmir.
Bünyamin DemircanKayıt Tarihi : 5.10.2007 11:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
gerçek dostluklarla,sahte dostluklar,bir birinden ancak özel imtihanlarla tefrik edilebilir. tarihte bunu yapan bir çok veliler ve mütefekkirler vardır. bu şiirin mevzusu; bu sınavı bir çok sözde dostlarına uygulayan bir velinin o manalı sınavıdır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!