Bir vefasıza Şiiri - Ersoy Erdinç

Özlemin ufku beni,
Nereye götürdü bilir misim?
Gizemli rüzgar ve rüzgarın nefesi,
Beni nasıl sardı bilir misin?

Seninle bir sandal sefası,
Muhabbetin alası,
Aşklarımızın dans ı,
Nasıl iç dendi bilir misin?

Kırmızı ve turuncular,
Seninle mutluluklar,
Ateşle tutuşmalar,
Nasıl yakardı bilir misin?

Virarane köşkümün bükük balkonun da,
Seni haykırdım günlerce,
Sesimi günlerce duymadım dedin ya,
Nasıl üzüldüğümü bilir misin?

Yarınlar için söz vereme diyor sun ya,
Gidersem belki döneme diyor sun ya,
Sevgimi kalbine göm diyorsun ya,
Nasıl zor geldi bilir misin?

Nis met için karşı dan geçişin,
Beni görmez den gelişin,
Geçmişimizi çizişin,
Beni nasıl kahret di bilir misin?

Saat üç oldu acı çaldı kapım,
Karşımda o eski tapdığım,
Acı içinde baka kaldığım,
O anda kahrolduğumu nerden bilir sin?

Karardı birden gözüm,
Bir den çekildi özüm,
İş de bensiz çöküşün,
Neye yaradı vefasız,
Benim bitişim senin çöküşün,
En sonunda bana dönüşün,
Zamansız olduğunu bilir misin?

Sana verecek sevgiler gri ye döner,
Karışan renkler,dolaşan kökler,
Sevgimle ve ben,
Şimdi nasıl bu halde seni terk eder,

Gel vefasız gelde gör vefayı,
Aşkı sevdayı,
Seni tanıdığım an,
Saatimi durdurdum dersem bana inanır mısın?

Yarasalar peşinde, baykuş damın da,
Ölüm azrail ardın da,
Son haykırışın,
Olmasa da bana,
O işde benim yanı da,

Yine de vafasız diyemediğim,
Son olan hayat sayfana.