Bir Veda Şiiri (İroni)

Akan iki damla yaştı
Gözlerimden
Ruhumun pınarlarını kurutan
ilk ışıltısı sabahın,
İlk sevinç...
İlk tebessüm...
Bir bebeğin alın yazısı gibi.
Akrep hangi sevgilisinin üzerindeydi
Yelkovanı aldatarak...
Karanlık bir yoldan dönerken geri
Uyandı düşüncelerim
Bir kırmızı ışıkta
Duraklamasıyla kalbimin...
Ve artık yazmayacağım
Ne ilk dizeyi
Ne de son...
Artık herkes
Rahat uyusun uyku minderinin
Loş karanlığında..
Karar verdim artık
Yazmayacağım
Ne ilk nefesini insanın
Ne de son! ! !