Bir Veda Gibi Oldu Ama Neyse

Seninle oturmamıştık hiç
Bir çay içmek için, parktaki bu kafede
O zamanlar olmuyordu lise talebesinde
Şimdiki gibi harçlıkları cebinde

Eskilere inat iki çay söyledim
Oturdum masaya tek başıma
Derdimi de aldım karşıma
Çayın biri senin yanlış anlama
Kadere bak bütün masalar dört
Benim ki üçayaklı, buna da eyvallah

Oturduğum zaman parkta
Dört yapraklı yoncalar arardım
Bir de seni...
Benim hiç senim
Bir de dört yapraklı yoncam olmadı
Uğursuz adamın biriyim zaten neyse...
Etraf tuhaf bakar, garson kardeşim sorar
'abi, çayın biri kimin'
Çayın biri yıllar öncesinin, nerden bilsin garibim
El diline de düştük ama neyse...

Garson çayları tazele
Meleğiminki biraz açık
Varsın zehir gibi olsun benimkide
Bu vakitten sonra

Bıraktığın yerde koskoca bir sensizlik var ya...
Neyse...
Olsun hiç kırılamadım sana
El diline de düştük ama neyse...

Şikâyete gelmedim bu gün
Anıları katık yapıp çayıma
Çekip gideceğim şimdi
Derdimi de alıp yanıma
Kusura kalma, başını da ağrıttım ya neyse...
Sana, bana, anılara...
Yorgun bir buse
Yüz otuz bir bin saat eskilerden
Her şeye bir veda gibi oldu ama neyse...