Bir Veda Gibi Değil Şiiri - Seyrani Göl

Artık konuşmuyorum içimle,
kırgın değiliz birbirimize.
Acılar,
bir zaman sonra susmayı öğreniyor—
ben de öyle yaptım.

Seni unutmadım,
ama bıraktım peşini anıların.
Bazı yollar
yürümeden de bitiyor meğer,
bazı yürekler
ayrılığı içine sindirebiliyor.

Artık sorularım yok.
“Niye?” demiyorum.
“Keşke”leri birer kuş gibi
salıverdim göğe.

Şimdi içim
kendi sessizliğinde büyüyor.
Ne bir sitem kaldı
ne de bir umut fazlası.
Sadece ben…
kendimle barış içinde bir ben.
S.GÖL