Bir Veda Anı Şiiri - Sabahattin Özkan

Şahin’e

Bir şiir, bir şarkıdır dostun yüzünde
Açılır, okunur bize yürekler
Dizelerin, ezgilerin aydınlığında
Yol bulur öteye, özge dilekler

Evler ne canlıdır, susarken bile
Konuşur gönüller, kendi dilince
Ruh güler, ten güler o serinlikte
Döner kederlerin hemen sevince

Bulutlar ordusu yükselir durur
Uçar Torosların ufuklarından
Erguvan yaprağın ışığı vurur
İkindi vaktinin mor sularından

Kavuşma, göğsünü zorlayan kuvvet
Umuttur ayrılık, başka zamana
Bunalma, boğulma, terk-i diyâr et
Yolda bütün oklar kalplerden yana

Bir vedâ ânına uyanmak bile
Her akşam, her seher, bir ufuk düşü
Yıldızlar tahtını geçiren ele
Ne yapsın altını, pulu, gümüşü? ..

Sen gittin, güneşin karardı yüzü
Hatırlamaz artık yangınlarımı
Dağlanmış bağrımda tuhaf bir sızı,
Doldurmak istiyor yarınlarımı
11 Ağustos 1999,
AYVAGEDİĞİ