Masallar böyle başlar,
Bak bir varmış,bir yokmuş,
Kimbilir ki sonunu,
Başlangıçlar gibi mutlu olmazmış.
Evcilik oyunları hele,
Anne,baba ve çocuklar,
Mutluluk içinde yaşarlarmış,
Bir ömür boyu.
Hepsi yalan.
Masallar da,
Evcilik oyunları da,
Annem nerde,ya babam,
Ya hayatımdan bile vazgeçecek kadar sevdiğim,
Kardeşlerim.
Yoklar.
Masallar erken biter rüya gibi,
Aklın başına gelir uyanırsın.
Ve bir de bakarsın ki,
O masallarda yaşattıkların,
Ya toprağın altında,
Ya da yaşarken en uzağında.
Kayıt Tarihi : 19.1.2010 22:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aynur Meydan](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/19/bir-varmis-bir-yokmus-99.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!