Bir Varmış Bir Yokmuş!

Sevginin nefrete dönüştüğü bir ince çizgi
Ellerim titrer, ayaklarım ve yüreğim
Kahrolurken içinde aşkın külleri
Kıvrılır da çözülmez keder zinciri

Mıhlanmıştır sökülmez bir hal içindeyim
Nerde bir ağlayan görsem onun peşindeyim
Bir zamanlar vurulduğum dilber gözleri
Şimdilerde hatırlayıp kahretmekteyim

Bir zamanlar içimde bir çocuk vardı
Kıvrım kıvrım aşkın sularında yaşardı
Ne o çocuk kaldı ne sular aktı
O en güzel rüyadan çabuk uyandı..