Bir varmış bir yokmuş Şiiri - Dinmez Er

Şimdi viran olmuş, şu ıssız bahçede,
Yıkık, dökük harabeye dönmüş bu evde,
İnsanlar yaşıyordu bir zamanlar,
Okurdunuz mutluluğu dost gözlerinde.

Kuş seslerine karışırdı, şen çocuk sesleri,
Güzel bir kadın dolaşırdı, şarkılarla odalarda.
Işıklar oynaşırdı, sesler çınlardı temiz camlarda.
Sevgiydi ve aşktı en büyük hazineleri.

Fıskıyeli havuzda yüzerdi kırmızı balıklar,
Ulu ağaçlar,yeşilin her tonunda yapraklar.
Kasımpatları, ortancalar, leylaklar açardı.
Bir başka güzel olurdu bu bahçede baharlar.

Kapıldılar rüyalar ülkesinin büyülü rüzgarına.
Gurbet denen o insafsız canavarı tanıdılar.
Karşı koyamadılar gurbetin türlü acılarına,
Potada eriyip giden cevher gibi kayboldular