Bir varmış bir yokmuş Şiiri - Ersal Özkan

Masumca düşler çaldım
Zümrüt'ü anka kuşundan
az gittim,uz gittim.
Dünyayı seyrettim kaf dağından.

Dedem Korkut verdi ilk öğüdü
Keloğlan öğretti güçlüyle döğüşmesini
Beydaba'da çözerken düğümü
Sezsizce uğurladım.Külkedisini

Pembe bir dünya kurdum
Kırmızı başlıklı kızı beklerken
Harikalar diyarında Pamuk Prenses'le uyudum
Kayıp ettiğimi fark ettim
yasak elmayı yerken

Bir arpa boyu yol gittim
Binbirgece düşlerde
Asla korkmamayı öğrendim
İyiler hep galip geldikçe

Bir varmış bir yokmuş
şöyle bir geriye bakınca
Pire berber,deve tellal imiş
ben anamın beşiğinde uyuyunca
hayat çocuklukta yaşamaya değermiş

Kırk gün kırk gece düğün yaptık
fakir genç evlenince
hayatın direnmek olduğunu anladık
parmak çocuğun gözlerinde

Bir varmış,bir yokmuş tadında
yaptık ilk felsefeyi
aslında bir varmış bir yokmuş
Hayat
Geçte olsa anlayana

Bugün anlıyorum masallarda
Perilerin anneler
seçenek sunan cinlerin
İyi insanlar olduğunu
süpürge üzerinde gezen cadıların ise
hep bulutlar üzerinde tutunduğunu