Bir varmış bir yokmuş Şiiri - Nilüfer Azbar

şimdilerde
gülüşleri kaybolmuş girdaplarda
kocaman olmuş dertler
bir lokma ekmeğe muhtaç
geçim derdinin açmazında
bakakalmış bakmış susmuş
boyalı şekerlerin yerini
inler cinler almış
oynanan bahçede
upuzun binalar yükselmiş
çalınan hatıralarında
yok olmuş yokmuş kaybolmuş
sitemsiz gönüllerde
üzgün duruşlarda
yerle bir ihsan ahkamlarda
dupduru duru kalakalmış
kanatlarına tırmanmış hayatın
uçtu uçacak kelebek misali
beneklerinde yitmiş gitmiş
oysa ne çok yaşanacak
ne çok içi doldurulacak baloncuklar varken
üflemiş üfleyememiş elleri üşümüş
giden günde bulutlara el sallayamamış
bir gece bir gece daha
günün ayırdı yok olmuş
güneşin demi vurmuş
prıltılı çocuklukta
şimdi bir varmış bir yokmuş!