Bir varmış bir yokmuş

Zaman ne garip bir şey
Aldığını geri vermeyecek kadar cimri
Kısacık ömre bir rüya sığdırarak kadar cömert
Son durakta son treni bekleyen
Gidip dönmeyen yolcularıyız
Hesap etmeden ölçüp biçmeden
Yaşayan ölülerüyiz yaşamın
Bir varmış bir yokmuşuz
Kimsesizler tayfasıyız biz Menzili belli yolun zoraki yolcuları
Kuru kalabalıktan ibaret yalnızlığımız
Dil lâl, hal perişan
Dost, yoldaş, arkadaş
Herkes alışverişte
Al gülüm ver gülüm
Bir varmış bir yokmuş