Bir varmış bir yokmuş Şiiri - Yüksel Şeker

Bir varmış bir yokmuş

Ah be tanrım
ne kadar boşa harcamışım yılları
ne kadar çabuk geçmiş seneler
daha yeni doğmuştum oysa
büyüdüğümü yaşadığımı anlamadan
saçlarıma kırlar
alnıma kırışıklar doluşmuş

Bir varmış bir yokmuş

Biliyorum dönüşü yok bazı yolların
gittin gittin yaşadın yaşadın hepsi bu
şöyle bir bakınca geriye
ne kadar çok şeyi kaçırdığını
ne kadar güzel olabilecek şeyleri
yok edercesine boşa harcadığını
ziyan ettiğini anlıyor insan

Bir varmış bir yokmuş

Hala akıllanmadım biliyorum
İnsan yaşlanınca akıllanacağını sanırmış
ulu orta basarmış havasını
şimdiki aklım olsa neler yapardım neler
sanki şimdi çok güzel şeyler yapıyormuş
sanki şimdi akıllanmış gibi
öylede saçma bir şey

Bir varmış bir yokmuş

İnsan hep baharı yaşar sanıyordum
gençtim güçlüydüm eh az biraz da yakışıklıydım
demiri sıksam suyunu çıkarırdım
hep böyle sürecek sanıyordum
meğer ne kadar cahilmişim
geç fark ettim her baharın yazın
bir hazanı bir de kışı olduğunu

Bir varmış bir yokmuş

Şimdi aynanın karşısına geçmiş
yılların oluşturduğu izlerime bakıyorum
elimde siyah beyaz fotoğraflar
hey gidi günler hey diyorum
meğer güller gibi insanlarda solarmış
sadece biraz daha zaman alırmış
duvarda donmuş bir resim olacak olmak

Bir varmış bir yokmuş

Hayat meğer bir varmış
bir yokmuş diye başlayan
kısa bir masalmış
bizler de eline senaryosu verilmeyen
birer oyuncuymuşuz
o masalda ki
rolünü oynamaya çalışan

Bir varmış bir yokmuş

Şimdi masamın üstünde duruyor
bir kırık kalem bir beyaz kağıt
hayatımdaki pek çok şeyi
o beyaz kağıda o kırık kalemle yazsam
sanki bir şeyler değiştirebilecekmişim gibi
sanki bu hayat bir deneme
ben düzeltilmişini yaşayabilecekmişim gibi

Bir varmış bir yokmuş

Hatalarımla doğrularımla bir hayat yaşıyorum
bazen kalp kırdım bazen kırıldım
hepiniz gibi insanım sonuçta
her zaman iki kere iki dört etmeyebiliyormuş
yakında bu masal son bulacak
ve biri diyecek hakkımda
bir varmış bir yokmuş gibi yaşadı işte...

suçumuz varsa af ola...!!!

Yüksel ŞEKER