Bir varmış, bir yokmuş Şiiri - Halil Aydın

BİR VARMIŞ BİR YOKMUŞ
Avuçlarımıza döktüğümüz
Kolonya gibi,
Avucumdaki kuş gibi
Her şey buharlaştı
Her şey akıp gitti
Zaman da geçti gitti
Bir daha geri gelmez..
Saçlar beyazlaşmış,
Yüzün çizik, çizik
Gözler altında mor, mor halkalar
Omuzlar çökmüş, boy küçülmüş
Vücudun, ellerin titriyor..
Eskiden okullar arası spor yarışlarında
Birinci gelirdin.
Şimdi elinde baston, zor yürüyorsun
Taşı sıkıp suyunu çıkardığın
O dönemler artık bitmiş..
Çaydanlıktan çayını bile koyamıyorsun,
Oturduğun yerden kalkamıyorsun
Hey gidi eski günler deyip,
Geçmiş günleri arayıp duruyorsun..
Eski arkadaşların, sorup arayanların
Tanıyanların, tanıdıkların yok..
Neredeler diye soracak olsan
Bilenler, görenler, anlatanlar
Duyanlar yok.
İşte böyle;
Bütün tanıdıkların
Bir nehir gibi akıp gitmiş,
Bilinmez bir deryaya sürüklenmiş,
Ne bilen var, ne gören var,…
Sanki yok olup buharlaşmış
Karışmış, havaya, toprağa suya erimiş
Bir masal olmuş…
Bir varmış bir yokmuş ..
HALİL AYDIN(Sizden biri)