Bir varmış Bir Yokmuş Şiiri - Bayram Atakul

Bir varmış, bir yokmuş
Göklerde bulutlar varmış
Bulutların arkasında yıldızlar
Şiir, hiç yıldızlı gökyüzü görmeyenlere
Gösterebilmekmiş bulutların arkasındaki yıldızlı dünyayı

Dağlar varmış dağlar, görkemli dağlar
Tepesinde köpük köpük bulutlar
Ve dağların ötesinde güneşli özgür bir dünya
Ve sevda dedikleri
Aşılmaz sanılan dağları aşmakmış
Özgürlük uğruna

Kadınlar varmış, âşık olunası kadınlar
Ateşi yutmak ister gibi yutmak istediğimiz
Ateşin elinden tutar gibi ellerinden tuttuğumuz kadınlar
Ateşin alevi yalazlarken bedenleri
Avucumuzda kor ateş gibi küçücük elleri
Titrermiş serçe gibi, pır pır edermiş yüreği

Bir varmış, bir yokmuş
Sevgi varmış, aşk varmış
“bir derdim var, bin dermana değişmem” dedirten
O güzelim acılar varmış
İyi ki de
Sevgi varmış, aşk varmış
Güneş ve ateş varmış sevgisiz bir dünyayı ısıtmaya yetmeyen
İyi ki de
Dünyayı ısıtan sevgi varmış...

Evet, insan varmış, insan
Toprak üstünde gezinen, yeryüzünce dopdolu
Hissedebilen, hissettikçe mutluluğu da acısı da artan insan
Mayası şiirle yoğurulmuş, bir şiirle yenilenen
Bir resim karşısında gözleri dolan insanlar varmış
Kelebekleri çeken ışık, ya da ışığı çeken kelebekler varmış
İyi ki de sevgi varmış, aşk varmış
İyi ki de insan varmış