Bir Varmış Bir Yokmuş…

Öyle bir masal ki
Bu diyar…
Bu kayboluş…
Hiç belli değil,
“Marienkäfer” acaba
Debelendiği çamurda mı doğmuş?

Kaç fasıl dinlerdim
Annemi taklit ettiğim
Duanın ardından…
Ve “âmin” deyip
Gözünün içine dikip gözümü
Gocunmazdım
Uyku öncesi yalvarmaktan

Üşenmezdi bilirim…
Farkındaydı şüphesiz,
Bu çocuk büyüyünce de
Kanacaktı…
Hem de
Masalın aynısına üstelik…

Aklımda kalan
Nedir
Tam bilmiyorum.
Ama
Çaresiz “Marienkäfer” ın
Yakarışını
Sanki
Kendi masalımda
Duyumsuyorum
…..

Hey atlılar atlılar
Şapırtısı tatlılar
Beyoğlu’na varasınız
Hanım kızı
Dudu kızı
Suya düştü
Diyesiniz…