Bir Vapur İskelesi Önü Hikayesi

Kimsenin elinde değildi.
Oyuncaklar saklanmıştı kutusuna,
Öyle ağlamakla işi olmazdı.
Ya gülerdi deli,zehir bakışında kıvrımlarla,
Ya susardı feryad figan..
Bir akşamüstü,yaza merhaba telaşında,
Sakin,sorgusuz adımlar attık..
Ve kıyametin taşını oynattık yerinden,
Usulca..

Bir vapur iskelesi,ufak,gösterişsiz..
Ama açılıyor onunda kapısı nihayet aynı denize,
İçinde sorular dolu iki kayık,
Niyetçinin önünde..

Pamuk şekeri ellerimde,
Pamuk...
Pembe...
Kiraz düşmüş dudaklarıma,
O öyle söyledi.
İnandım bende..