Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
?BİR UMUTTUR YAŞAMAK? ...
hem ironiyi, hem umudu birlikte kuşatıp, şiirin genel yapısında
yer yer lirizme, yer yer kara hicve dayandırıp
Dili hem içli hem çetin bir şekilde yansıtmaya çalıştım.
Burada sadece aşkı değil; hatıranın tahakkümünü, belleğin sızısını,
yaşamla ölüm arasındaki silik çizgiyi de işlemeye çalıştım.
Aslında felsefesinde '' hatıranın varlığı bir tür zulümdür '' yatar.
umudu sorgulayan bir ironiyle bu cümleye önce gülüp sonra ağlamayla,
umut düşüncesinin saflığını da ortadan kaldırmak istedim.
Bu yönüyle şiirin felsefesi ''kör umutla bilinçli ızdırap'' arasında kalmış bir benliğin
kendiyle yüzleşmesidir.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta