Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
?BİR UMUTTUR YAŞAMAK? ...
hem ironiyi, hem umudu birlikte kuşatıp, şiirin genel yapısında
yer yer lirizme, yer yer kara hicve dayandırıp
Dili hem içli hem çetin bir şekilde yansıtmaya çalıştım.
Burada sadece aşkı değil; hatıranın tahakkümünü, belleğin sızısını,
yaşamla ölüm arasındaki silik çizgiyi de işlemeye çalıştım.
Aslında felsefesinde '' hatıranın varlığı bir tür zulümdür '' yatar.
umudu sorgulayan bir ironiyle bu cümleye önce gülüp sonra ağlamayla,
umut düşüncesinin saflığını da ortadan kaldırmak istedim.
Bu yönüyle şiirin felsefesi ''kör umutla bilinçli ızdırap'' arasında kalmış bir benliğin
kendiyle yüzleşmesidir.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta