Tükendim sessiz kuytularda
Gizlice hep seni beklemekten
her gece her gece defalarca
Düşlerimde seni kaybetmekten
Gözyaşım ve kalbimdeki acıyla
Yoruldum defalarca kırılıp kırılıp
Kalbimin paramparça olmasından.
Bir umuttur işte sevgili
Birgün ansızın çıkar gelirsin belkide
Kurtarıp bütün acıların gazabından
Söküp içimizden fırlatıp atarız hasreri
Ve aşk sarhoşu oluruz yeniden kimbilir
Çıkmadık candan umut kesilmezmiş sevgili.
Kayıt Tarihi : 11.5.2013 16:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!