duyuyormusun sana yolladığım yakarışlarımı
yıllar oldu gönül yangınlarım bitmek bilmedi
uzaklaştırıyorum artık şu dünyadan bakışlarımı
gönül gözüyle bir defa daha seni görmek diledi
bir umuttun sen şu ömrü hayatımda
kendi ellerimle beceriksizce boğduğum
bir büyük aşktın sen feryad-ı figanımda
yolunda gözyaşı dökmekten bin beter olduğum
nedir,ne değildir,hayatı bilemedim genç yaşımda
kendi cahilliğimin,kafasızlığımın kurbanı oldum
senden sonrasını yaşar gibi yaptım,yaşadığımı sanma
gözyaşını bilmezdim hiç,hıçkırıklara boğuldum
her neredeysen dön artık geriye şu dünyama
seni el bebek,gül bebek yaşatayım
hatalarımla sana çektirdim,kendim çektim
özür dileyip ayaklarına çömelip kapanayım...
11.Haziran.2011.İzmir
Ali Efeoğlu
Kayıt Tarihi : 23.6.2011 08:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!