Bir umut sokulursan…
Gözlerimi alan güneş gibisin.
Yakma bu kadar sen, yüreğimi de…
Sözlerimi duyup, ah bir anlasan…
Söndürürsün yangınları, sen bu tenim de…
Bir ömür harcasam da, ruhun anlamaz.
Ne yapsam sevgimi, görmüyorsun sen.
Kanat takıp gökyüzüne, ismini yazsam.
Bir bulut olup görmezsin, hiç okumadan.
Hiç düşündü mü, yüreğimdeki sonsuz denizi?
Kaç kere aklımdayken boğuldum orada,
Gelip elimden tutup ta, çekmedin beni,
Aşkın en dibine düşürüp de, bırakıverdin.
Nefesime çekiyorum, son kez seni,
İster gel yaşam ol, istersen öldür.
Sevgimi taşıyan yüreğimdeyim, şimdi…
Bir umur sokulursan belki; severim seni…
Oktay ÇEKAL
22.08.2016-18.03
Kayıt Tarihi : 2.12.2016 01:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!