Dallarda çiçek açtırmış umudum
Gönlümdeki ağacın biri, duydum
Ağzımı açarak tek bir şey dersem
Solacak, kuruyacak o umduğum
Suskunluk istiyordu su yerine
Büyüdü kalbimin derinlerinde
Sakladım o kıymetlimi sessizce
Epey zahmetli, beklemek delice
Zaman su gibiydi aktı ve doldu
Boynu vuruldu, ceza ölüm oldu
Ağaçta açan çiçek artık soldu
Eyvah! Umutlarıma neler oldu?
Yine canlanıp meyve vermesini
Bu kez dünyaya duyurmak sesimi
Bekliyorum umudun meyvesini
İstiyorum mutlu olmak hissini
Kayıt Tarihi : 27.4.2018 08:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!