Hani olmuyor dedin ya gözlerini kaçırıp
Umarsızca silktin ya omuzlarını
Son bir gayretle toparlandı içimdeki çocuk
Gözlerinin arkasında gizlenmiş bir umut aradı.
Yoktu…
Anladım…
Bir umudun bittiği gün bugün
Bir dostluğun bittiği gün bugün
Hani sana koştum ya içimde korkularla
Hani sana anlattım ya içimi acıtanları
Ne kadar soğuk ve mesafeliydi bakışların
Başımı omzuna yasladım, ağlayacaktım
Taş bir duvardı sanki yıllardır gözyaşlarımın mesken tuttuğu omzun
Son bir gayretle toparlandı içimdeki çocuk
Gözyaşlarım aşina bir sığınak aradı
Yoktu…
Anladım…
Bir dostluğun bittiği gün bugün
Bitmez dediğim bir sevdanın bittiği gün bugün
Hani sana ‘Seni seviyorum.’ dediğimde
Dudaklarından kayıtsızca ‘Ben de ‘ yanıtı döküldü ya
Hani yanı başımdayken içimde kelebekler uçuran, bir nehir gibi, en sevdiğimiz şarkılar gibi coşan sesin
Binlerce adım ve binlerce insan öteden geldi ya derinden
Sarıldım
Son kez hatırlatmak istedim bizi
Biz olmak için nelerden vazgeçtiğimizi
Sarıldım
Büyük bir boşluk kapladı içimi
Sarıldım
Bir ağaca, bir yastığa ve boşluğa sarılır gibi
Son bir gayretle toparlandı içimdeki çocuk
Uzandım elini tuttum,
Soğuktu…
Anladım…
Bir sevdanın bittiği gün bugün
Kayıt Tarihi : 22.3.2010 12:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!