I
zaman geçtikçe sevgilim
bak dikleşiyor merdivenler
gölgeler uzuyor arkamızda
ve gözden kayboluyoruz sanki
ufukları aşan bu sevda yollarında
II
zaman geçtikçe bir tanem
daha bir derin, daha bir yankılı
içimizden akıp giden şu billur sular
uzaklarda çırpınan bir mendil şimdi
belki titreyen bir sonbahar yaprağı ellerin
III
zaman geçtikçe büyüyecek içimizde
taze bir bahar dalı gibi kavuşma arzusu
bir cemre düşecek, bin bir çiçek açacak göreceksin
yerle yeksan olacak elbet önümüzde soğuyan külleriyle
çağları yutan o kara kuyuların
çocuk kalplerimizi üşüten derin umutsuzluğu
IV
duvarları yıkar bir gün bu kuş sesleri
Sedat Demirkaya
Kayıt Tarihi : 28.1.2020 23:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)