Bir Ülkenin Halk Özeti Şiiri - Ulvi Koçu

dışarda yalın ayak bir insan
köylü, işçi, işsiz, kim olduğu belirsiz
bu ülkeden besbelli..
üstündeki mintan el yapımı kumaşla,
birazda yırtık, yamalı
büyük beden pantolonu; ipince belinde
iple tutturulmuş, fermuarı bozuk...

hayal ve umuda dairi yarını yok
tasası akşam ki aşı, sıcak çorbası, yavan ekmeği
spormuş, magazinmiş ilgilnedirmez onu,
zaten televizyonu yok.
bilmez diziyi, sinemayı, reklamı...

bu toprakta doğmuş
bu toprakta yaşıyor
ve bu toprakta çalışmak, karnını doyurmak,
insanca yaşamaktır dileği
fazla parada gözü yok
kadında, kızda...

bu ülkeden besbelli
dedesi Çanakkale'de,
bir diğeri Urfa'da savaştı düşmanla
ve orda öldüler...
babası Türk, anası Kürttür
kendisi iki dilide konuşur
ikincisini konuşması yasaktır,
bölücülük yapmıştır
suç işlemiştir kimine göre...

bugünki ekmeğin yarısını yarına saklar
çünkü belli değil yarını
kimseye karışmaz, kimseyle hesabı olmaz
hayatı; yaşama tasasıyla geçmiş
her iş yapar, ezilmeye alışmış,
patronunu sayar, sözünü dinler...

bu ülkeden besbelli
evi yoktur, araba hayal
asgari ücretle dört nüfusa bakar,
kendisine bakamaz
meyve yememiştir hiç,
yeni elbise bilmemiştir
bayramı yok, tatili çok
yıllarca sömürülmüş
üç kuruşa muhtaç olmuş
ve hiç yüzü gülmemiştir...