Bir ülke düşlerimde
Eşitlik içinde
İşsizlik yok olmuş silinmiş yeryüzünde
Alın terini tam anlamıyla alan işçiler
Sömürmeyen patron düşlerimde
Sınıflar yok olmuş mutlu bir ülke
Çocuklar büyükler küçükler dostça
Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Güzel dileklerine inşallah diyorum.. güzel günlere .. sevgilerimi yolluyorum perinur olgun
derin ..içten işlenmiş ..tema ise etkileyeci ...
Şiire ve Şaire sevgiyle ..
Harikasın, çok hoş çok, ders verici kelam.
Bir ülke düşlerimde
Eşitlik içinde
İşsizlik yok olmuş silinmiş yeryüzünde
Alın terini tam anlamıyla alan işçiler
Sömürmeyen patron düşlerimde
Sınıflar yok olmuş mutlu bir ülke
Çocuklar büyükler küçükler dostça
Tüm insanlar kardeşçe elele
Bir ülke düşlerimde
Saglıkta eşitlik eğitimde eşitlik
İnsanlıkta eşitlik
Ye kürküm ye devri bitmiş
İnsanlara deger veren bir ülke düşlerimde
Kürdü türkü alevisi manavı lazı çerkezi herkes kardeş elele
Arabı zencizi beyazı kısası uzunu her kez elele
Bir ülke düşlerimde
Bahar havasında geçen yıllar
Hastene köşesinde ölmeyen vatandaş olmasa
Yokluktan okuyamayan evlatlarımız
Soguktan donarak ölen insanlarımız olmasa
Bu çok sevdigim ülkemde
Satılmasa ülkem karış karış özelleştirilmese
Bu hepimizin düşü bu bizim ülkemiz
Bu benim düşlediğim vatanım
Iste siir,iste duygularin misralara yansimasi.Dost yüregi alkisliyorum..(Izninle siir sayfama alacagim)ON tam puan..
Dostca kalin.
Bahar havasında geçen yıllar
Hastene köşesinde ölmeyen vatandaş olmasa
Yokluktan okuyamayan evlatlarımız
Soguktan donarak ölen insanlarımız olmasa
Bu çok sevdigim ülkemde
Satılmasa ülkem karış karış özelleştirilmese
Bu hepimizin düşü bu bizim ülkemiz
Bu benim düşlediğim vatanım
kapitalist sistemin dayatığı gayri adil sisteme olan isyanınız çok yerinde ,kapitalizimin dayattığı bu kirli çarkın rantçı tipolojileri,haksızlık,hille ve dolanla kazandıkları kazanımlarını koromaya çalıştığı sürece ütopya olarak yada temeni olmaktan öteye gitmiyor özlemlerimiz şiirinize candan tebrikler İÇTEN tam puanla
Din..dil..ırk...messep ayırmadan bu ülke bizim...ve dünyanın kıskandığı bir coğrafyaya sahibiz...ve satırlarınızdaki düşleri hepimiz gerçek olarak görürüz...sevgiler yolladım kaleminize.
melek ayaz
Düşlerinize, düşler yazan kaleminize yürekten tebrik 10p.
Harikaydi kutlarim;) dus'te de olsa kaleminiz daim olsun guzelliklerde kalin saygilar
Herkes dogustan sigortalidir.
Cocuk yardimi bittiginde ögrenim yardimi baslar ve bu liseyi bitirene kadar devam eder.
Her yaslinin kalabilecegi bir huzur evi mutlaka vardir.
Herkes 65 yasina kadar calisip emekli olabilir.
Ísi olmayanlara sosyal yardim devreye girer ve kirasiyla birlikte doyabilecegi bir para her zaman baglanir.
Íssiz kaldigi sürece bu parayi alir.
Herkesin yapabilecegi bir is mutlaka vardir ve kisi biraz gayretliyse daha güzel isler bulabilir.
Ek is yapmak isteyenlere imkanlar mevcuttur.
Okumak isteyenlerin önleri her zaman aciktir.
Kredi sorunu cözülür ve is sahibi olundugunda geriye ödenir.
Sendikalar güclüdür ve herkes basina hareket edemez.
Önemli konularda calisanlarla, isverenler arasinda ortak mutabakat saglanir.
Ülke cikari sözkonusu oldugunda, sendikalar gözardi edilemez ve onlarin görüsleri alinir.
Sendikalari gözardi eden hükümetler fazla yasayamazlar.
Ve yönetim tahteravalli gibidir, zaman zaman el degistirir.
Sosyal demokratlar cogunlukla yönemtidedir.
Kisa araliklarla ayrilir bu arada örgütüne yönelir ve orada yeni düzenlemeler yapar.
Kisaca özetledigim bu tablo düslerinizdeki ülkeye ne kadar uyar bilemem.
Burasi ÍSVEC
Basariniz kadim olsun.
Bir vesileyle sayfanızı ziyaret etmiş ve bu buram buram insanlık kokan şiirinizi okumuş oldum.
Hep özgür ve hep el ele olmamız dilegiyle.
Tebrikler dost,
Bu şiir ile ilgili 54 tane yorum bulunmakta