yokluğunun derin uçurumunda
en dipte akan buzlu bir nehir gibi kanıyor yüreğim
soluk, solgun bir kış günü
karlardaki izlerini topluyor gözlerim
kanayan tırnaklarımla çıktığım zirvelerden
bilmem ki bu kaçıncı düşüşüm
yokluğunun derin uçurumunda
en dipte akan buzlu bir nehir gibi kanıyor yüreğim
çığ çığ oluyor özlemin
her adını haykırışımda
bilmem ki kaç dağı titretiyor sesim
kanayan tırnaklarımla çıktığım zirvelerden
bilmem ki bu kaçıncı düşüşüm
yokluğunun derin uçurumunda
en dipte akan buzlu bir nehir gibi kanıyor yüreğim
ateşe koşan bir kelebek gibi
ölüme çoktan razı olmuş bedenim
içimde çırpınan o sonsuz ruhla
öylesine yalvarıyor ki nefesim
ağlarken ahımdan gökler
ey aşkın sahibi: sen nerdesin
yokluğunun derin uçurumunda
en dipte akan buzlu bir nehir gibi kanıyor yüreğim…
12.12.10
İsa YılmazKayıt Tarihi : 19.12.2010 10:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
en dipte akan buzlu bir nehir gibi kanıyor yüreğim
ateşe koşan bir kelebek gibi
...
harikasın sayın YILMAZ
TÜM YORUMLAR (2)