Uzakların türküsünü yak bana sazende!
Çok uzak olsun…
Dağlarda yankılansın sadece…
Göklerde, mavilerde uçuşsun…
Bir tek ona ulaşamasın… bir tek o duymasın… bir tek o hissetmesin…
Bir türkü yak sazende…
Bir türkü yak gecelere… Yakamozlar tüm ihtişamıyla dans etsin gözlerimin ferinde… Dans etsin yıldızlar… kara bulutlar çağlasın tüm hüznüyle…
Bir türkü yak sazende…
Uzun olsun… Bitmesin hiç…
Ağıt yaksın tüm kardelenler eşiğimde… Ama uzak olsunlar bana… Öyle uzak ki, bir tek yarınlarımın kulağı çınlasın… Uzak olsun, öleyim ben sesinde…
Yaz olayım ben sazende… Kış kadar uzak türküler yak bana…
İçinde bir tek uzakların sevdaları hissedilsin…
Uzak… çok uzak çünkü sazende…
Sadece uzaklar gözlerimin sonsuzluğunda kulaç atıyor sevdaya…
Sadece uzaklar yakın bana…
Bana sadece uzakların türküsünü yak sazende… Sadece uzaklar ona dair her şey…
…uzaklar
Hasret sazende hasret…
Gözleri öyle uzak bakıyor ki, sadece yüreğinin türküleri duyuluyor yakınlarımda. Öyle uzak bakıyor ki, limanında demir atıyorum yalnızlığa...
“Sadece, içinde 'sen' olduğun için, sana dair yalnızlıklar avutmaya yetiyor beni...”
(26 Ocak 2011)
Çekdar ÖzerKayıt Tarihi : 30.1.2011 15:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!