yürek gözlerinle bıçaklanır
en sızlatıcı andır bakışın
kelimeler sihrini yitirir avuçlarında
ıssız bir dalgaya takılır dokunuşların
hep yorgun mevsimler düşer yüzüne
saçların sonbahar yaprakları bürünür
yüreğin bir mezar taşı gibi yanlız
ölüm üstüne kurumuş güllerini savurur
yetim rüzgarlar sürükler sesini
yoksul soluğun yangınlar çizer anlına
hep o zehir dokunuşla ürperirsin
ve yürür gözbebeklerin fırtınalı yağmurlara
düşler acılarının gölgesine sığınır
her an göçmeye meyillidir gözlerindeki mavilik
ve sevdanın adı yüreğinde
çırpınır durur o öksüz güzellik
Kayıt Tarihi : 9.5.2006 12:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!