Gıdıklıyor ebemkuşağı
ve sobelenme korkusuyla sokaklar
zıplıyor gecelerde
tuzaklar kıyada kalmış nefes nefese
bir korkuluk dikiliyor ruhuma
mısır pürçekli zaman ürkmüyor
çırpıyor özlemlerimin tozunu
ve benden aldığını korkuluklara asıyor
alamıyorum korkuyorum
ki kargalar bile benden cesaretli
ve ardı sıra binlerce it uluyor
ağızlarında gelecek
ve
binlerce baykuş
yavrumun teriyle giderirken
susuzluğunu
çılgınlık peyda oluyor
ki
çılgınlık
isyan da saklı
Kayıt Tarihi : 11.11.2011 21:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!