Bir Tren Yolculuğunda... Şiiri - Murat C ...

Hayat ne garip şey anne!
sakallı Ahmet amca içerlendi,
'Biter mi be bu yol gide gide.'
Ben ise birşeylere hasret tükenmişim içimde.

Hayat ne garip şey anne!
jöleli Cemal var berimde.
Anlattı, yarini bırakmış beride,
Ben ise birşeylere hasret tükenmişim içimde.

Hayat ne garip şey anne!
Kimi yedisinde, kimi yetmişinde,
Dünyalar o çocuğun, pamuk şekeri elinde,
Ben ise birşeylere hasret tükenmişim içimde.

Hayat ne garip şey anne!
Babamı, kardeşimi, seni geride bıraktım.
Sen hasret kaldığın köyünde,
Ben ise birşeylere hasret tükenmişim içimde.

Hayat ne garip şey anne!
Artık umrumda değil o vefasız,
Kimbilir kiminle hangi alemde,
Ben ise birşeylere hasret tükenmişim içimde.

Hayat ne garip şey anne!
Derin bir sessizlik, kulakları sağır eden,
Ekmek derdinde koşan binler bu şehirde,
Ben ise birşeylere hasret tükenmişim içimde.

Hayat ne garip şey anne!
İşçi memo var sokakta, gene grevde,
Aşık Murat var, bir şarkı dilinde,
Ben ise birşeylere hasret tükenmişim içimde.

Hayat ne garip şey anne!
şafak söküyor, ısıtıyor her yanı güneş,
Senin ısıttığın gibi tenimi,
Ben ise birşeylere hasret tükenmişim içimde.

Agustos,2002