Bir Tomurcuk Hikayesi Şiiri - Hamit Atay

Bir Tomurcuk Hikâyesi

Hiç düşündünüz mü,
Torun neden bu kadar çok sevilir?
Çocuk, bir çiçektir önce,
Elde büyüyen, gözle izlenen,
Sevgiyle sulanan,
Sabırla dal budak salan…
Ve sonra…
Yıllar geçer, o çiçek açar,
Kimi zaman gül olur, kimi zaman menekşe…
Bir bakarsın dallarında
Yepyeni bir tomurcuk belirir ansızın.
İşte o tomurcuk…
Torundur.
Ne kökünden habersiz,
Ne dalından kopuk…
Bir yandan taptaze bir başlangıç,
Bir yandan sevdanın devamı…
Bir gül düşünün şimdi,
Tam açmış, tüm görkemiyle…
Koklarsınız doya doya,
İçinize çekerken bile kıyamazsınız.
O gülün dibinde,
Minicik bir tomurcuk bekler sırasını.
Henüz açmamış,
Ama umut dolu, ışık dolu…
Sevgiyi bilen, sevgiden gelen bir tomurcuk bu…
İşte o yüzden sevilir torun.
Çünkü onun gözlerinde
Kendi çocukluğunuzun izleri vardır,
Kendi çocuğunuzun sesini duyarsınız gülüşünde.
Ve kendi yorgunluğunuzun karşılığı,
Hayatın size "devam ediyorsun" deyişidir o.
Torun;
Bir ömrün meyvesidir,
Dal verdiğiniz bir ağacın çiçek vermiş hâlidir.
Hem geçmişiniz,
Hem geleceğinizdir...
O minicik eller,
Size sarıldığında tutunur gibi sarılır hayata,
"İyi ki büyümüşüm" dersiniz bir an,
"İyi ki yaş almışım..."
Ve en önemlisi,
Çocukken kurduğunuz hayallerin
Gerçekliğe dönüşmüş hâlini görürsünüz onda.
İşte bu yüzden,
Torun yürekten sevilir,
İçten, katıksız, sorgusuz…
Çünkü torun…
Sadece bir çocuk değil,
Zamanın size verdiği
İkinci bir şanstır sevgiye…
Hamit Atay