Ateş gibi bir Temmuz kentinde
ayrılıkları büyüttüğüm hüzünbaz bir akşam…
mavi umutlarımı avutmaya çabalıyorum Dut ağacının altında
vakit lâciverte çalıyor rengini
gökte yıldızlar bile uyuyor
aklıma düştün her gece olduğu gibi
asık suratımda tebessümüm oluverdin
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
