Bir Temmuz Gecesi Şiiri - Bülent Aydınel

Bir temmuz gecesi
Sakarya Nehrinin yanına yıkıp başımı
Yüzümü yıkayacağım ay ışığında
Suda yansıyan bezirgan suretleri ve nesli tükenmiş nihaventleri olmayacak yanımızda
Üzümü salkımla nem varsa halkımla deyip oturacağım sofrasına bu yeşil cennetin

Biz seni seviyorumları bir soğana yumruk atar gibi ürettik ey yar
Yenildiğimiz yıllar ey
Şahmeran baş kaldırsın
Ejderha ateş yağdırsın ne olur
Bir selam kadar hükmü olmaz karanlıkların bu yağmurların yıldızsız göğünde

Sağlam kalmış sözcükleri bu virane cehenneme başıboş yurt edinsinler diye
Yeni külhanlar kurup dost ateşiyle sarıp sarmalayıp
Kıyısı çok deryalara güvenli fırtınalara hükmedebilsinler diye saldık
Kahin böyle buyurmuştu
Yaz idi
Yaz şehre infazdan imtiyaz idi
Bilcümle kırağı satıcıları inanmadı kıyamın kimliğine
Tecime bulanmış bir sürü cürmü meşud idiler
Demişlerdi oysa kiraza kanaat yaza itaat gerektirmez
Kanaate razı (arzı) olmayan bizde mevsime gerekmez

Oy dağlarda kar vardı
O dağlarda kar vardı

Dört faili meşru bu dört atı gördüler de yılkıyı bilmediler
Nerelerinden ne sancılar uç veren ne güller resmettik kurban olasım gelir
Şiiri dile düşürsen Gazzali Nazım gelir
Mevsimi anlamayana bahar ne lazım gelir dedik
Ve yürüdük tabanları suya batmaz asaları dağ düz eder velilerin izinden

Evlat
Gülün kederinden
Kederin gündüz geleninden sakın dediler
Dinlemedik
Malumun izinden vefasızın dizinden sakın dediler
Dinlemedik
Üşüdük ve üşendik geldik bugüne

Halayınan tohumunan
Gevreğinen hamınan
Eksik olmaz tamınan
Buyurduk selametle