O kadar yufka ki yüreğim
Buğday taşıyorum ellerimle karınca yuvasına
Bir temmuz akşamı güleryüzlü bir akşamda
üşüyorum
Şirin bir yüzde çiçekler topluyorum
Sevgi dolu bir bahçede
Dağ çiçekleri savuruyorum bir bilsen
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
