İntihar köprüleri kuruyorum kirpiklerimden
İçimde doğrulardan dönme devşirme bir aşk besleniyor
Ayrılığın asansörüne binmişim
Cüzzamlı hasta bir ruhun peşindeyim
Tuzak gülüşlere kurban edilmiş çocuk yüreğim
Ayrılıklar ekmişim ihaneti görmemiş kör gözlerim büyümüşüm!
Geçiyor önümden aşklarım kara bir tren sesi kabus gürültüler
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
