Neler alışıyor insan şu koca dünyada
Yokluğa varlığa birde darlığa
Her zaman olmasa da yalnızlığa
Alışamıyor gönül yar sensiz yaşamaya
Herşeye alışıyor ayrılıklara
Gözler alışıyor da uykusuzluğa
Bu aşk burada biter ve ben çekip giderim
Yüreğimde bir çocuk cebimde bir revolver
Bu aşk burda biter iyi günler sevgilim
Ve ben çekip giderim bir nehir akıp gider
Bir hatıradır şimdi dalgın uyuyan şehir
Devamını Oku
Yüreğimde bir çocuk cebimde bir revolver
Bu aşk burda biter iyi günler sevgilim
Ve ben çekip giderim bir nehir akıp gider
Bir hatıradır şimdi dalgın uyuyan şehir
gidenin ardında kalmanın çabasıdır içinden doğan körpe yalnızlık bebeği..
ona bakacaksın,büyüteceksin..
o ağlayacak sen güldüreceksin..
...caksın ...ceksin..
ne terk edileceksin o günden sonra bebeğini..
nede terk edileceksin bebeğin tarafından..
mecburen .)
tebrikler..
'Yüreğim yanıyor yar senin yokluğunda'.... Özlem kavurucu duygudur hele bir sevdanız hak ettiği karşılığı göremediyse o özlem acı veren duygudur artık.... demek geldi içimden.... Teşekkürler
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta