Bir Tek Sensiz Şiiri - Hikmet Sevgi

Sensiz,
Korkar mı insan ölmemekten,
Ölmekten korktuğu kadar
Sensiz,
Korkar oldum.
İnan, ölmemekten de
Sensiz ölmekten, korktuğum kadar.
Sensiz,
Yarım kalmış türkü gibi
Tüm gülüşlerim.
Sensiz,
Ay ışığı hüzün bana
Güneşe küskün gözlerim.
Sensiz,
Kelimeler neden düşmansınız bana?
Anlamıyorsunuz halimden
Sensiz,
Neden üstüme gelir zaman?
Ve neden sensiz zaman,
Geçmez üstümden…
Ve neden sensiz,
Zaman geçemez üstümden?
Sensiz...
Neden her yalnız kaldığımda
Yanımda sen bitersin…
Ve neden yalnızlıktan bu kadar korkarım.
Sığınırım sana.
Ve neden hiç sensiz kalamam
Sadece ben
Göremem o soğukluğu?
Sensiz,
Neden ısıtırsın beni,
Sıcacık masumiyetinle de
Çıkıp ortaya
Kimsecikler yokken
Sonra neden
Kaybolup gidersin?
Yalnızlıkla beraber
Beni bensiz bırakırsın…
Ve böyle olsa bile,
Ben neden sensiz olamam
Seninle kaldığım kadar
Ve neden
Seninle olamam
Sensiz kaldığım kadar…
***