Bir tek annemin yüreğinde büyümedim ben
Orada kaldı çocuk yanlarım
Orada kaldı saf taraflarım
Elimin yüzümün kirlendiği,
İçimin tertemiz kaldığı yıllarım
Orada kaldı en güzel anlarım
Beni sakın büyütme annem
Çocukluğumda kaldı kahkahalarım
Sen aklıma düştüğünde gözyaşlarımı tutamam ağlarım....
Acıktığımda küserdim ya hani sana
Nazım sana geçer avazım çıktığı kadar bağırırdım
Yine de sen bana sımsıkı sarılırdın
Ah benim güzel annem, meğer hiç kimse sen değilmiş...
Şimdilerde ne şımaracak insan var
Ne candan sarılacak insan kaldı.......
Hayat beni çok çabuk büyüttü be annem
İnsanlar öyle gaddar, öyle acımasız ki
Beni sen kır, sen incit, annem.....
Koşulsuz sevgini, yumuşacık yüreğini
El değmemiş şefkatini özledim
Bana sen masal anlat,
Beni sen uyut annem....
Bir tek sende çocuktum
Bir tek senle çocuktum
Acıktığımda sana küser
Özlediğimde sana koşar
Sevindiğimde sana sarılırdım
Yüreğimden sımsıkı tut
Çocukluğuma geri götür annem...........
Kayıt Tarihi : 8.4.2023 09:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.