Ölümden başka hiçbir şeye sahip değiliz aslında.
Garantisi olan tek şey ölüm,
Hayatımızda.
Gerisi boş.
Gün geliyor hiçbir şey kalmıyor insanın elinde.
Son model arabaların varmış,
Veya bankalar dolusu paran.
Köşkler saraylar olsa oturduğun yer
Sonuç.
Kara toprak değilmi ebedi ikametgah.
İster huzurlu bi yuvan olsun,
İster sersefil yaşa,
Çoluk, çocuk, eş, dost, akraba olsun her yanın
Ya da tek tabanca ol bu dünyada.
Bitiyormu? bitiyor.
Bitti.
Paranın herşey iken aslında hiçbirşey olmadığını öğrendim.
Sadece sağlığın için paraya ihtiyaç duyduğunda
Olmamasının verdiği sıkıntının dışında.
Sağlığın olduğu müddetçe
Sorun yok yani.
Ölüm garanti velhasıl.
İşin aslı ölümde ölmek değil.
Sadece beden değiştirmek
Bir rüyadan uyanıp gerçeğe dönmek.
Sonsuz bir gerçeğe hemde.
Ner kesin öleceği kesin
Ama herkes yaşamıyor maalesef.
Yaşamak lazım o halde
Doya doya dolu dolu.
Son nefesi vermeden,
Sonunu düşünmeden….
Kayıt Tarihi : 26.12.2008 10:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!