İnsanlar çift yaratılmış,
Derler ya hani,
Önceleri inanmaz,
Güler geçerdim.
Anlatınca,
Sen de inanmayacaksın.
Birisi var burada,
Sanki senin ikizin.
Kaşı, gözü, burnu, yüzü,
Tıpkı sen.
Boyu bosu, huyu tüyü,
Aynı sen.
Olmaz öyle şey deme,
Bal gibi olur.
Benimle konuşuyor, gülüyor,
Şaka yapıyor,
Arada bir kaybolup gidiyor.
Sonra geri dönüyor.
Geçen gün adımı sormaz mı?
İşte o zaman anladım,
Gördüğüm kişi sen değildin.
Kimbilir, belki de hayalindi.
Bu dünyada herşey,
Zaten hayal değilmiydi,
Gerçekte olmayan,
Varmış gibi görünen.
Aslında biz hepimiz,
Görünen hayalleriz.
Gerçek olan,
Hastalanıp yaşlanmayan,
Eskiyip yıpranmayan,
Pörsüyüp ölmeyen
Varlığı kendisinden olan,
Bir tek o var.
Kayıt Tarihi : 16.8.2009 17:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Teması da güzel duygu ifadeleride..
Özellikle finale doğru ifadelerdeki etki artmakta.................saygıyla
TÜM YORUMLAR (28)