Karalamalar 68 - Bir Tatlı Hüzün

İnsana belki de en çok yakışan duygu yansımalarından biridir hüzündür.

İnsanın ümit ile ümitsizlik arasında gidip gelmesine ama daha çok da ümidin tarafında yer almasına sebep olan bir duygudur.

İnsan umutludur ama bir yanıyla bu umudunun gerçekleşmeyebileceğinin tedirginliği içindedir ve bunu kendine bile itiraf etmek istemez, aklına getirmemek için çabalayıp durur.

Öte yandan yüreğinde bir yerlerde içten içe umudunun gerçekleşmesi için dua eder durur.

İşte insanın bu gidiş gelişlerinde hüzün yanı başındadır, ona yoldaş olur.

İstisnasız her insan kaybetmek ile kazanmak arasında bir yerlerde her an karar verme çabası içinde hayatını sürdürür.

Bunun böyle olduğunu anlamak için de onların gözlerinin içine biraz dikkatli bakmak yeterlidir. Görülecektir ki orada hüzün kendisini mutlaka gösterir.

Bir de insanların yüz ifadelerinde belli belirsiz görünür hüzün. Ne kadar saklanmaya çalışılırsa çalışılsın asla bu tam anlamıyla başarılamaz. Çünkü kişi yüreğinde taşıdığı bu çelişkiyi saklamakta çok zorlanır.

Zaten saklamak istemesinin de bir anlamı yoktur. Başta da denildiği gibi hüzün güzeldir, onurlu ve vakurdur, insana yakışır.