claude monet tablosu gibi
rengarenk bir bahçede
bir çocuğun ellerinden
koklarken yaz sabahlarını.
aykırıya düşmeyen
uçarı rüyalar gibi
aşabilmektir bahçenin
En eski yalnızlığımdır aşk benim
Gitgide büyüyen karanlıklarla
Ne zaman sevdiysem kavruldu tenim
Bir ateşin açtığı yanıklarla
Sabahı olmazdı çok gecelerin
Devamını Oku
Gitgide büyüyen karanlıklarla
Ne zaman sevdiysem kavruldu tenim
Bir ateşin açtığı yanıklarla
Sabahı olmazdı çok gecelerin
