Susmanın ibadet
Olduğu yerde
Ne çok
Konuşuyordu.
Arada bir, tek başına yaşayan
Hasta, yaşlı birini
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
konuşanlara karşı
durgun bir su gibi
sustum
ve aktım
bayır aşağı...
deniz yakın
yol uzaktı...
toprağın bol olsun şair...
Dilim dilim eder beni dilim en tatlı dil en acı dil ne gelirse dilden geliyor ibadet de kabahat de dilimize sahip çıkarsak huzur buluruz saygılar
'Susmanın ibadet olduğu yerde nede çok konuşuyordu' Konuşmanın ibadet olduğu yerde ise susuyordu...
“Biz de gittik, önemli mi? Bizim de şiirlerimiz – Çevrildi. Batı dillerine. Bir batılı geçtiğim çizgilerden – Geçmedikçe – Ne kadar anlar beni – Sirklerde zebra. Eğlencelik arar gibi – Okuyacaksa beni – Kalsın istemem ondan gelecek – Hayır. Ben kendi yurttaşlarıma - Anlatamıyorsam derdimi – Kalsın - Kalsın daha iyi!'
Behçet Necatigil
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta