Bir Sur üflensin yer yüzünden

Öyle hüzün yağıyor ki benliğime,
Ey içine düştüğüm deniz aldığın yeter beni!
Çıksam artık yer yüzüne,
Nefes...
Bir sûr üflensin yer yüzünden,
Ya yol alayım
Ya da
Gelsin kıyametim.

Ben de bilmiyorum,
Hangi sokakta kaç numarada mekanım,
Baktım karşı binanın çatısına,
Kafeslenmiş güvercinler,
Oysa uçmaları gerekmez miydi kuşların,
Ne zamandan beri tutkularımız kanatları kırdı?
Yol ver bana kalbimdeki pranga,
Gidilecek yolum var daha.

Bir cenin iken kulaklarıma fısıldanmış,
Oyun sahnesine gönderildiğim yazılmış,
Üç gün ya da üç dakika ne fark eder,
Sonsuzluk denilen bir şey burada değil,
Bir sûr üflensin yer yüzünden,
Ya yol alayım
Ya da
Gelsin kıyametim.