Otuz yıl önce seni gördüm.
Sanki ben, bir kör düğümdüm.
Sensiz ölü gibi, toprağa gömüldüm.
Şimdi senin, güzelliğinle çözüldüm.
Sensiz hayatta, bir solgun çiçektim.
Mekânın da elinden, su içtim.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta