klişe bir istanbul iklimi gibi esiyordum yüreğimde
sabah hüzünlü bulut,öğlen sıcak düş, gece ay yüzü kadar mutlu an
işte bu sevginin gramercisiydim
dilimle dilinin dil bilimcisiyimdim
aynı sözcüklerin bağrında aynı ışının sevi bağıydık
aynı özlemin uğruna ayna olan içsel volkanın bağılıydık
aynı faydan bağlanıyordu içsel depremlerimiz
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta