aksam olunca hüzün doluyor icim, ve o soru dolanirdi aklimda..
hatirliyormusun beni untma demistin ayrilmadan önce..
aklimdan adin hic cikmiyorki unutayim seni..
yildizlar bile kaymiyordu seni gördügümden beli,
günes zanki bana inat daha gec dogar ve daha erken batardi...
saclarin koksu gelirdi bana sabahlari.., ve ben kendimden gecip gözümü actigimda o isildiyan yüzünü görürdüm karsimda..
susupus olurdu hersey sana bakardim...elimi uzatsam tutacaksin sanardim...ama sen yoktun...icim burkulur, gözümden sadece bir yas akardi, yavas, yavas,
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta