Bir sonbahar akşamıydı kesintisiz yaprakların hüzünlü gecesiydi bir karamsar görmüştüm yolun üzerinde
yüzünde gerginlik hissediyordu sanki bedeni birden çökecek diye mahzen gibiydi gözleri parlardı ışıl ışıl
bir sonbahar akşamında hayatın kanunudur bu vakitsiz
zamansız ve saniyesiz bir sonbahar akşamında olmasa dahi
elbet yazda kışta ilkbaharda yani birgün sonbaharda elbet
karanlık geceyi hissedeceksin
bir gün bu hayatı çözecem diye savaşırsın aslında yanıldığını sende anlarsın yolun sonu gelmediği gibi elbet hayatın ve yaşamın sonuda gelmez sen doğmadığın sürece ve bir sonbahar akşamında karanlık gecede
Sevgim seni yurduna getirdi:
tuzak ev,dilsiz baba,yenik anne...
İşte hepsi bu...
Hayallerini yak,evi ısıt.
Gideceğin en büyük oda arka odan.
İçerden sesleri geliyor annenle babanın,
Devamını Oku
tuzak ev,dilsiz baba,yenik anne...
İşte hepsi bu...
Hayallerini yak,evi ısıt.
Gideceğin en büyük oda arka odan.
İçerden sesleri geliyor annenle babanın,
DERİN UYKULARDA UYANMIŞ SESSİZ SAKİN ÇOCUKLARIN BİR ANDA O DERİN UYKUDAN UYANIP BİR CAHİL ADAMIN ATTIĞI BOMBAYLA UYANMASI NE GARİP BİLİYORMUSUN
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta