Bir Sokak Köpeğinde Mahfiyeti Yaşamak

Bir köpek gördüm bu gün sokakta yürüyordu,
Üzerinde öyle bir hal vardı ki; tarifsiz.
Burnu ile yerleri sanki süpürüyordu
Göz kapakları düşük, bakışları çaresiz.

Zayıflamış bedeni, mide sırta yapışmış,
Anlatır görenlere bu muzdaripliğini.
Acziyet ve fakriyet öylesine yakışmış,
Tüm kainata ilan eder garipliğini.

Onun bu hali beni utandırdı kendimden,
Sinemi yaktı geçti alevli gam yelleri.
Bir gıpta duygusuyla geçtim o an kendimden,
Onun içine girip yaşadım o halleri.

Yaşadım o acziyet, fakriyet coşkusunu,
Bir şenlik ile kalbim lezzetlere gark oldu.
Doya doya hissettim gariplik duygusunu,
Ben onun içindeyken benim içim de doldu.

Ben onun içindeydim, O’da benim içimde,
İç içeyken o demde esmalarda gezindim.
Mahviyeti yaşattın bir kez de bu biçimde,
Sana hamdolsun Rabbim, yaşat bunu her daim... Amin.

(2. Ocak. 2006 - İzmir)